కల కానిదీ...

అనగనగా ఒక మామూలు అమ్మాయి. ఆ అమ్మాయి కలలు కూడా తన లాగే సాదా సీదా. తనకి కాబోయే భర్త, తను ముగ్గేస్తే చూసి ముచ్చట పడాలి, పాట పాడితే విని మురిసిపోవాలి, వంట చేస్తుంటే కూడా తిరుగుతూ కబుర్లాడాలి, ఇద్దరూ కవితలు, కధలు చదివి వాదించుకోవాలి ఇలా...తన తోటి అమ్మాయిల "costly" కలలతో పోల్చుకుని తనవి గగన కుసుమాలేం కావులే అని తృప్తి పడేది. అవి నిజం కావటం అంత కష్టమేమీ కాదని సంబరపడేది. ఒక శుభముహూర్తాన పెద్దవాళ్ళు ఒక చక్కటి అబ్బాయిని చూసి ఆ అమ్మాయికి పెళ్ళి చేసారు.

ఆ అమ్మాయి ముగ్గేసాను చూడమంటే, coffee late అయ్యిందని అలిగాడు అబ్బాయి, కూనిరాగం తీస్తే TV volume వినిపించట్లేదని విసుక్కున్నాడు, తనతో కబుర్లు చెప్పొచ్చు కదా అంటే నాకు బోలెడు పని వుందని కసురుకున్నాడు, తనకి నచ్చిన పుస్తకాలు చూపిస్తే పనికొచ్చే books చదవచ్చు కదా అని సలహా చెప్పాడు.
తన కలలు, అంత మామూలు కలలు కూడా కల్లలైపోయాయని ఆ అమ్మాయి బోలెడు బాధ పడిపోయింది. కొన్నాళ్ళకి తనకి లాగే ఆ అబ్బాయికి కూడా కలలుండేవని తెలుసుకుంది. తన భార్య పేధ్ధ వుద్యోగం చేసెయ్యాలని, మారిపోతున్న technology ని ఎప్పటికప్పుడు అందిపుచ్చేసుకుంటూ వుండాలని, తను కట్టుకుంటున్న ఆశా సౌధాలకి చేదోడు వాదోడు గా వుండాలని...లాంటి కలలు అబ్బాయివి. ఇద్దరికి తమ Qualification లు ఒకటే కాని కలలు కన్న జీవితాలు వేరని అర్ధమయ్యి చాలా చింతించారు...తమ ఆశలు ఆవిరైపోయాయని దఃఖించారు...ఇద్దరికి ప్రపంచం శూన్యం అనిపించింది...ప్రపంచం లో తమంత దురదృష్టవంతులు లేరనిపించింది...తాము తప్ప అందరు సుఖసంతోషాలతో కళ కళలాడిపోతున్నారనిపించింది...ఫలితంగా పొరుగింటి గోడలకి బోలేడు చెవులు మొలిచాయి.

ఇదంతా గతం...ప్రస్తుతం లోకి వస్తే...

ఇప్పుడు ఆ అమ్మాయి పాట పాడితే చప్పట్లు కొట్టే ఒక చిన్నారి వుంది, కబుర్లు చెప్పుకోవటానికి తనకంటూ ఒక "circle" వుంది, తనకి నచ్చిన పుస్తకాలు చదివి చర్చించుకోవటానికి ఒక group వుంది. తన భార్య వుద్యోగం వేన్నీళ్ళకి చన్నీళ్ళలా తోడైంది కదా అని సర్దుకున్నాడు అబ్బాయి. వాళ్ళ ఇల్లు ప్రశాంతమైన ముంగిలి అయ్యింది...ఈ పరిణామానికి కారణం వాళ్ళిద్దరికి ఇప్పుడు యుధ్ధం కన్నా సంధి గొప్పదని, మాట కన్నా మౌనం లోనే శాంతి వుందని, గెలుపు కన్నా శాంతి మనసుకి ఎక్కువ హాయిని ఇస్తుందనీ తెలుసు. నవ్వుతూ కనిపించిన వాళ్ళందరూ సంతోషం గా వున్నట్టు కాదని తెలుసు. కష్టం అన్నది ప్రతీ జీవితం లో భాగమని తెలుసు. కలిసి బతకాలంటే ఇద్దరి కలలూ ఒకటి కావఖర్లేదనీ, ఒకళ్ళ కలల్ని ఇంకొకరు గౌరవిస్తే చాలని తెలుసు. కళ్ళు తెరిచి కనే కలలు తియ్యగావుంటాయి గాని అవి నిజం అయ్యి తీరాలనుకోకూడదని తెలుసు...జీవితం అంటే కల కాదని తెలుసు...