మట్టి వాసన

సన్నగా మొదలైన వాన చినుకులు నెమ్మదిగా పెద్దవాన గా మారుతున్నాయి. వానని చూస్తూ వేడి వేడి Tea sip చేస్తూ నేనూ, నా roomie patio లో కూచున్నాం. మొహం మీద పడుతున్న నీటి తుంపరలు, ఎండిన మట్టి మీద పడ్డ వానచినుకుల్లోంచి పుట్టిన మట్టివాసన కలిసి మా కబుర్లలోకి ఎన్నో జ్ఞాపకాలని మోసుకొచ్చాయ్. వానా వానా వల్లప్పల గురించి, నీళ్ళ కాలువల్లో వేసిన కాగితం పడవలగురించి నేను చెప్తే...మొత్తం ఇంటిల్లిపాది తొలకరి జల్లులకి మురిసి తడిసిన సంగతులూ...వాన వస్తే చాలు అమ్మ చేసే వేడి వేడి పకోడీల సంగతులు తను నెమరు వేస్కుంది. ఇప్పుడు India లో వానలు పడుతున్నాయ్. ఇంటికి phone చేసినప్పుడల్లా పకోడీలు తిన్నాం ఇవాళ అంటున్నారు..అని బుంగమూతి పెట్టింది తను.చలో యార్ ఘర్ చల్తే హై అంది...రోజుకొకసారైనా ఆమాట అంటూనే వుంటుంది తను.

మన కలలు, ఆశలు వేరు...మనం పరిగెడుతున్న దిశ వేరూ...అనిపించింది. అదే మాట తనతో అన్నాను. అదేంటి అంది.వానొచ్చినప్పుడల్లా అమ్మచేతి పకోడీలు దొరుకుతుంటే మనం ఇంకేవో కలలు కంటూ వాటి వెనకాల పరిగెత్తాం...ఇప్పుడు ఆ పకోడీల వాసనలు కూడా మనకి కలలై కూర్చున్నాయి...కాని తమాషా ఏమిటంటే ఇప్పుడు ఆ కలని నిజం చేసుకునే ప్రయత్నం కూడా చెయ్యటం లేదు మనం అన్నాను...

నువ్వింకా ఇక్కడ ఇలా మీ పాప కి...husband కి దూరం గా వుండి ఇంత కష్టపడి job ఎందుకు చేస్తున్నావో నాకైతే తెలియట్లేదు...హాయిగా అందరూ india వెళిపోయి settle ఐపోవచ్చు కదా అంది తను. నా సంగతి వదిలెయ్యి...ఇప్పుడు నా ఏ నిర్ణయం ఒక్క మనసు తో అలోచించి తీస్కునేది కాదు...దేనికైనా ఇద్దరి అభిప్రాయాలు కలవాలి...దానికి చాలా time పడుతుంది....నువ్వు single...ఏ నిర్ణయమైనా నీ ఇష్టం...దాని ఫలితం నీదే...రోజుకొకసారి india వెళ్దాం పద అంటావ్ కదా...హాయి గా వెళ్ళి అమ్మా నాన్నల తో enjoy చెయ్యొచ్చు గా అన్నాను...ఎప్పట్లాగే ఒక నవ్వు నవ్వి వూరుకుంది.

నవ్వు కొన్ని సార్లు సమాధానం ఐతే...కొన్ని సార్లు చెప్పలేని సమాధానం అవుతుందనిపించింది...

వాన జోరు బాగా పెరిగిపోయింది...మట్టి వాసనా కరిగిపోయింది...వాన ఇప్పుడంత ఆహ్లాదకరం గా అనిపించడంలేదనిపించి ఇద్దరం లోపలకి నడిచాం routine లో పడటానికి...